Nynorskordboka
forsøming, forsømming
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei forsøming | forsøminga | forsømingar | forsømingane |
| ei forsømming | forsømminga | forsømmingar | forsømmingane |
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei forsøming | forsøminga | forsømingar | forsømingane |
| ei forsømming | forsømminga | forsømmingar | forsømmingane |