Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

jibbing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

form for fristil (2) i skisport der ein køyrer over andre overflater enn snø, til dømes kasser og murkantar

jibbar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som driv med jibbing

jibbe

jibba

verb

Opphav

frå engelsk jib; eller nederlandsk gijpen

Tyding og bruk

  1. la eit segl gå over frå den eine sida til den andre (når ein seglar unna vinden)
    Døme
    • jibbe seglet
  2. stå på ski og utføre akrobatikk over overflater som ikkje er snø;
    jamfør jibbing