Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

ferme

ferma

verb

Opphav

norrønt ferma, gjennom lågtysk; frå latin firmare ‘feste, styrkje’

Tyding og bruk

om katolske forhold: konfirmere (1)

ferm

adjektiv

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin firmus ‘fast’

Tyding og bruk

om kvinne: stor, kraftig, røseleg
Døme
- naboen er ei stor og ferm dame
om kvinne: arbeidsam, dugande, flink, flittig
Døme
- ei ferm og flink jente