Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 16892 oppslagsord

rusta

adjektiv

Tyding og bruk

  1. skadd av rust (2, 1);
    Døme
    • ein rusta kniv
  2. Døme
    • ei rusta røyst
Artikkelside

rust 2

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med raud

Tyding og bruk

  1. raudbrunt belegg som blir avsett på overflata av jern når jernet reagerer med oksygen og vatn, og som kan føre til skade på jernet
    Døme
    • banke rust;
    • behandle ein bil mot rust
  2. plantesjukdom framkalla av rustsopp
    Døme
    • det er mykje rust på kornet i år
  3. hås, skurrande lyd
    Døme
    • han svarte med rust i målet
Artikkelside

russetid

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

tid da ein er russ (1, 1)
Artikkelside

rusle 1

rusla

verb

Opphav

samanheng med rutle (2

Tyding og bruk

gje ein veik lyd;
rasle
Døme
  • det rusla ute i gangen
Artikkelside

rusk 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt ruskr

Tyding og bruk

stort eksemplar av noko
Døme
  • ein rusk av ein laks;
  • han var ein diger rusk
Artikkelside

ruse 3

rusa

verb

Tyding og bruk

  1. storme fram;
    Døme
    • keeperen rusa ut og tok ballen;
    • han har rusa ned frå taket
  2. gje ein motor høgt turtal utan å ta ut drivkraft
    Døme
    • ho rusa motoren
Artikkelside

ruse 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom dansk; frå lågtysk, opphavleg truleg keltisk

Tyding og bruk

fiskereiskap forma som ein utspila pose med trektforma opning;
jamfør teine (1)
Artikkelside

rus 1

substantiv hankjønn

Opphav

av ruse (3

Tyding og bruk

  1. tilstand med mellom anna kjensle av velvære, auka impulsivitet og nedsett vurderingsevne, utløyst av alkohol, narkotika eller anna rusmiddel;
    Døme
    • få seg ein rus;
    • sove ut rusen;
    • bli dømt for bilkøyring i rus;
    • slite med rus og psykiske lidingar
  2. oppstemd sinnstilstand;
    Døme
    • i ein rus av glede og overmot
Artikkelside

rundtur

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ferd som endar attende ved utgangspunktet;
Døme
  • ta familien med på ein rundtur i Noreg
Artikkelside

runding 2

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør runding (1

Tyding og bruk

  1. meir eller mindre sirkulær figur;
    Døme
    • gå i ein runding
  2. (tilnærma) rund form
    Døme
    • rundingane i landskapet;
    • tømmer med naturleg runding
Artikkelside
Side 6 av 1690