Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 39 oppslagsord

gneldre

gneldra

verb

Opphav

av gnelle

Tyding og bruk

  1. gøy (3, 1) høgt og skarpt
    Døme
    • hunden gneldrar
  2. bruke kjeft;
    skråle kvast;
    Døme
    • gneldre og skjenne

haikjeft

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. kjeft på hai (1)
  2. innretning på skip til å halde fast kjetting og vaier

gip

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt gípr; jamfør gipe (2

Tyding og bruk

dritkjerring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

person av hokjønn som ein foraktar;
jamfør drit- (1)
Døme
  • hald kjeft, di jævla dritkjerring!
  • han kalla henne ei dritkjerring og storma ut

trant

substantiv hankjønn

Opphav

kanskje samanheng med trandel

Tyding og bruk

    • hunden og grisen har trant
    • hald tranten din!

tot 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

i avlydshøve til I tut

Tyding og bruk

kjeft, munn(ing)
Døme
  • hald totet ditt!

snut, snute 2

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med norrønt snuðra ‘snuse, vêre’

Tyding og bruk

  1. ytste del av munn og nase på eit dyr
    Døme
    • hunden slikka seg om snuten
  2. på folk, nedsetjande: munn, kjeft
    Døme
    • hald snuten din!
  3. framstikkande del av noko;
    Døme
    • sko med lange snutar

Faste uttrykk

  • dra snuten til seg
    òg: dra seg attende igjen

snavl

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk, nederlandsk; same opphav som snabel

Tyding og bruk

Døme
  • snavla gjekk i eitt sett;
  • hald snavla!tei still!

snask

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • få seg ein på snasken

slengekjeft, slengjekjeft

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person, kjeft som gjerne bruker slengjeord