nummer
substantiv inkjekjønn
Opphav
av latin numerus ‘tal’Tyding og bruk
- (tal som syner) plass i ei rekkje;noko som har den eller den plassen i ei rekkje;forkorta nr.
Døme
- vi bur i same gata, ho i nummer 10, eg i nummer 14;
- bruke nummer 39 i sko;
- bli nummer tre i ei tevling;
- framhald i neste nummer av bladet
- brukt som etterledd i ord som
- bilnummer
- kontonummer
- prøvenummer
- (kunstnarleg) innslag i framsyning eller arrangement
Døme
- neste nummer på programmet
- som etterledd i ord som
- ekstranummer
- glansnummer
- uviktig person;person utan særpreg
Døme
- han er berre eit nummer i rekkja
- raskt, tilfeldig samleie
Faste uttrykk
- eit nummer i rekkjauviktig person;
person utan særpreg- han er berre eit nummer i rekkja
- gjere eit nummer avblåse noko opp;
gjere vesen av- det er ikkje noko å gjere eit nummer av
- ta nummerkjøpe lodd i eit lotteri
- vere nummeret førvere nære på
- det var nummeret før sjølvtenning