Nynorskordboka
ringjar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein ringjar | ringjaren | ringjarar | ringjarane |
Tyding og bruk
person som har til oppgåve eller yrke å ringje (2, 1) (med kyrkjeklokker)
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein ringjar | ringjaren | ringjarar | ringjarane |