Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hankjønn

frå lågtysk

tråd, strimmel av tvinna eller vove garn som syg opp brennstoff i lys (, 5) eller lampe og brenn med klar flamme

adjektiv

norrønt veikr; samanheng med vike (

som har lita makt, som toler lite;
svak (1)
Døme
- veik i armane;
- ha ein veik rygg;
- vere veik og sjukleg;
- ha ein veik karakter;
- kjenne seg veik om hjartet – mjuk
- som har (heller) små evner; jamfør evneveik
  hjelpe dei veikaste elevane
dårleg, lite dugande
Døme
- eit veikt punkt i framstillinga;
- ei veik regjering
om smak, verknad: linn, tynn
Døme
- veikt øl
mest umerkande
Døme
- veik lukt, lyd, varme, vind