Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
3 treff
Nynorskordboka
3
oppslagsord
vage
vaga
verb
kløyvd infinitiv: -a
Vis bøying
Opphav
av
vege
(
2
II)
Tyding og bruk
liggje
eller
stå ustøtt
;
svage
renne ut og inn
Døme
vage i dørene
Artikkelside
vege
2
II
vega
verb
kløyvd infinitiv: -a
Vis bøying
Opphav
norrønt
vega
Tyding og bruk
fastsetje, finne ut vekta av
Døme
helsesystera veg og måler høgda på alle skulebarna
;
vege slaktet
;
vege seg
;
vege opp 5 kg poteter
i
overført tyding
:
vege fleire omsyn mot kvarandre
ha ei viss vekt, tyngd
Døme
pakka veg 2 kg
;
vege over 70 kg
hennar meining veg tungt
;
alle føremonene veg opp denne ulempa
lyfte, heve med
våg
(
1
I
, 1)
Døme
vege opp ein stein
liggje ustøtt
Døme
stokken ligg og veg
Faste uttrykk
bli vegen og funnen for lett
bli vurdert og avvist
vege orda sine
tenkje seg godt om før ein seier noko
Artikkelside
vagge
2
II
vagga
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
vaga
;
samanheng
med
vege
(
2
II)
Tyding og bruk
røre seg (seint) frå den eine til den andre sida
;
rugge
Døme
båten vaggar
;
ha ei vaggande gonge
;
vagge med hoftene
Artikkelside