Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

snabel

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. lang og spiss nase eller munn på visse dyr
    Døme
    • sugesnabel;
    • elefanten har ein lang og kraftig snabel
  2. lang (og spiss) framståande del på noko

snavl

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk, nederlandsk; same opphav som snabel

Tyding og bruk

Døme
  • snavla gjekk i eitt sett;
  • hald snavla!tei still!

snabelskeise

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

skeise der jernet framme er oppbøygd i ein snabel (2)

elefant

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk

Tyding og bruk

stort pattedyr med to store støyttenner og snabel i familien Elephantidae
Døme
  • afrikansk elefant

Faste uttrykk

  • elefanten i rommet
    det alle veit, men som ingen snakkar om;
    eit problem eller ein risiko ingen vil diskutere
  • gjere ein mygg/ei mus til ein elefant
    blåse opp ein bagatell
  • kvit elefant
    noko dyrt og unyttig
  • rosa elefant
    hallusinasjon som kjem av rus
  • som ein elefant i ein glasbutikk/eit glasmagasin/eit glashus
    klønete;
    brautande og omsynslaus