Nynorskordboka
snabb
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein snabb | snabben | snabbar | snabbane |
Opphav
jamfør lågtysk snabbe ‘snabel, skospiss’Tyding og bruk
liten (avskoren) bete eller ende;
jamfør pølsesnabb