Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 97 oppslagsord

signal

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin av signum ‘teikn’

Tyding og bruk

  1. fastsett, avtalt teikn som ein gjev med lyd, flagg, handrørsler og liknande
    Døme
    • matsignal;
    • naudsignal;
    • sende signal;
    • stogge på signal
  2. Døme
    • gje, vere signalet til noko
    • framgangsmåte, haldning til noko
      • endre signal

falsk basestasjon

Tyding og bruk

hemmeleg basestasjon som tek imot signal før dei når ein ekte basestasjon, brukt til telefonavlytting;

einvegs kommunikasjon

Tyding og bruk

kommunikasjon (2) der den eine parten kan sende språklege signal utan å ta imot respons, og andre partar kan motta signala utan å respondere;
Sjå: einvegs
Døme
  • tradisjonelt teater er i stor grad einvegs kommunikasjon

direktiv antenne

Tyding og bruk

antenne brukt til å konsentrere utsende signal i ei viss retning el. ta imot fjerne og veike signal

pulsere

pulsera

verb

Opphav

av tysk puls

Tyding og bruk

  1. gjere noko i ein viss rytme, til dømes sende ut signal
  2. vere i livleg rørsle
    • brukt som adjektiv:
      • det pulserande livet i storbyen

koaksialkabel

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kabel brukt til samankopling av elektroniske komponentar og til overføring av signal med høge frekvensar (særleg i det tidlegare telenettet)

opptattsignal

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

særskilt signal som ein høyrer i telefonen når ein slår eit nummer som alt har ei samtale
Døme
  • eg ringde til henne, men fekk opptattsignal

blik

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt blik ‘glans’

Tyding og bruk

  1. vindstille på sjøen;
    jamfør havblik
  2. lys eller kvit flekk
  3. kvitt merke som tener til signal
  4. Døme
    • tusen blik ifrå dei skjelvande lauva

bilhorn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

innretning i bil til å gje signal med;
jamfør horn (4)
Døme
  • tute med bilhornet

radiolinje, radioline

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kjede av radiostasjonar der signal går frå stasjon til stasjon;