Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

pågripe

pågripa

verb

Tyding og bruk

gripe (2), hekte (, 3), arrestere (1)

Døme

tre personar vart pågripne

pågriping

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å pågripe
i jus: kortvarig fridomsrøving på grunnlag av mistanke, det vil si utan at det ligg føre formell rettsavgjerd om fengsling;
arrestasjon

tjueårsalder

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i bunden form eintal: alder på om lag 20 år

Døme

unge vaksne tidleg i tjueårsalderen;
politiet har pågripe to menn i 20-årsalderen