Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

substantiv hankjønn

frå gresk ‘hovudband, belte’

høg bispelue med form som ein spissboge, brukt mellom anna i den katolske kyrkja

substantiv hankjønn

frå gresk tiara

om eldre forhold: kjegleforma hovudpynt (med juvelar), opphavleg boren av persiske fyrstar
om eldre forhold: krone som paven bar;
avløyst av mitra
diadem

substantiv hokjønn

hovudplagg som er eit av embetsteikna til ein romersk-katolsk biskop;