Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

kultstatus

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

særskilt, høg status (1) som noko eller nokon oppnår i ei gruppe;

jamfør kultfigur (1) og kultfilm

Døme

boka fekk raskt kultstatus;
fotballspelaren nyt kultstatusen i klubben

kultfilm

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

film som appellerer sterkt til ei gruppe og har fått kultstatus

Døme

dei viste kultfilmen på filmklubben

kult 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av colere ‘dyrke’

Tyding og bruk

religiøs tilbeding i form av rituell handling, ofte i fellesskap;
praktisk utøving av religion;
kultus
- - fruktbarheitskult
  - keisarkult
religiøs rørsle eller sekt (1, 1) som ofte blir oppfatta som uortodokse og gjerne bur skilt frå samfunnet
Døme
- dei vaks opp i ein kult;
- kulten var ein skikkeleg pengemaskin
gruppe menneske som er intenst opptekne av ein spesiell person, ting eller idé;
jamfør kultfilm og kultstatus
Døme
- det vaks opp ein kult omkring bandet;
- kulten av fans

kultfigur

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

person eller karakter, ofte artist eller skodespelar, som appellerer sterkt til ei gruppe menneske;
jamfør kultstatus
Døme
- han vart ein kultfigur i undergrunnsmiljøet;
- ho er ein kultfigur i næringslivet
figur eller statue som blir tilbeden som ein del av ein kult (1, 1)
Døme
- kultfiguren i tre stod i tempelet