Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

klaffe 2

klaffa

verb

Opphav

av lågtysk klappen; sjå klaff (1

Tyding og bruk

høve vel i hop;
ordne seg;
Døme
  • få noko til å klaffe;
  • i dag klaffa alt
Artikkelside

klaff 1, klaffe 1

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk klappe, med innverknad frå eldre tysk Klaff ‘spalte, opning’

Tyding og bruk

  1. plate eller lok med hengsler;
    Døme
    • slå opp klaffane på bordet;
    • skatollet har ein klaff til å slå ned
  2. Døme
    • skuve klaffen frå
  3. ventil (1) som opnar og stengjer seg
    Døme
    • klaffane på ein klarinett;
    • han har problem med ein klaff i hjartet
  4. brett eller flik på eit klesplagg
    Døme
    • sy ein klaff over lomma;
    • ei lue med klaffar over øyra
Artikkelside

klaff 2

substantiv hankjønn

Opphav

nylaging av klaffe (2

Tyding og bruk

vellykka utføring
Døme
  • få full klaff;
  • det var full klaff på første forsøk
Artikkelside