Avansert søk

Nynorskordboka 19 oppslagsord

hjerne

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hjarni

Tyding og bruk

del av sentralnervesystemet som ligg i hovudskallen;
heile (1
Døme
- få svulst på hjernen
tankar, intelligens, forstand
Døme
- ha ein klar hjerne;
- bruke hjernen
idéskapar
Døme
- hjernen bak det heile
person med omsyn til intelligens
Døme
- skarpaste hjernane i landet
sentral del av maskin med minne (1, 4)
Døme
- hjernen i maskinen

Faste uttrykk

både hjarte og hjerne
både kjensler og forstand
få på hjernen
bli sterkt oppteken av

det perifere nervesystemet

Tyding og bruk

nervane som går frå hjerne og ryggmerg og ut til alle delar av kroppen;

Sjå: nervesystem, perifer

både hjarte og hjerne

Tyding og bruk

både kjensler og forstand;

Sjå: hjerne

få på hjernen

Tyding og bruk

bli sterkt oppteken av;

Sjå: hjerne

menneskehjerne

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

hjerne (1) til eit menneske
evne til å tenkje;
tenkjeevne, forstand (1)

hønehjerne, hønsehjerne

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

hjerne til høns
nedsetjande om menneske: person med lite vit

heile 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt heili(r)

Tyding og bruk

cerebral

adjektiv

Uttale

serebraˊl

Opphav

frå fransk; av latin cerebrum ‘hjerne’

Tyding og bruk

i anatomi: som gjeld hjernen
i språkvitskap: retrofleks (2

isse

substantiv hankjønn

Opphav

frå dansk, jamfør norrønt hjassi, hjarsi; samanheng med hjerne

Tyding og bruk

øvste delen av hovudskallen;

Døme

han hadde heilt blank isse

hjernestamme

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

del av sentralnervesystemet som bind saman hjerne og ryggmerg

Side 1 av 2

Resultat per side: