Nynorskordboka
skarp 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| skarp | skarpt | skarpe | skarpe |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| skarpare | skarpast | skarpaste |
Opphav
norrønt skarprTyding og bruk
- som skjer godt;med kvass kant eller spiss
Døme
- ein skarp kniv;
- skarpe klør
- spiss, brå
Døme
- eit skarpt hjørne;
- ein skarp sving
- klar og tydeleg;
Døme
- skarpe andletsdrag;
- eit skarpt fotografi;
- dra ei skarp grense
Døme
- skarp vårluft;
- ein ost med skarp lukt;
- ho hadde ei skarp røyst;
- ein morgon med skarpt lys
- om jord: full av sand og stein;
Døme
- ein furumo med skarp jord
- om sans eller sanseorgan: som oppfattar klart;god
Døme
- ha skarpt syn;
- ha eit skarpt øyre
- rask i tanke og oppfatning;gløgg, intelligent
Døme
- dei skarpaste forskarane
- hard, streng, nådelaus;
Døme
- få skarp kritikk;
- gje ei skarp irettesetjing;
- vere under skarpt oppsyn;
- det vart ei skarp tevling
- brukt som adverb:
- sjå skarpt på nokon
- som har prosjektil
Døme
- skarpe skot
- brukt som substantiv:
- skyte med skarpt
- kvikk, rask
Døme
- det gjekk i skarpt trav
Faste uttrykk
- ein skarp eindram med sterkt brennevin
- ta seg ein skarp ein
- gjere det skarptprestere svært godt
- han gjorde det skarpt til eksamen
- ikkje den skarpaste kniven i skuffaikkje blant dei klokaste;
mindre intelligent - skarp tungekrass og direkte måte å snakke på
- ein forfattar med skarp tunge og ein kvass penn
- skarpt føreskiføre med hard, grovkorna snø