Nynorskordboka
overhovud
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit overhovud | overhovudet | overhovud | overhovuda |
Opphav
etter tysk OberhauptTyding og bruk
person som leier eller har avgjerdsmakta i ei sosial gruppe, ein stat eller;
hovding, leiar, sjef
Døme
- overhovudet i familien