Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

geisp, gjesp

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt geispi; jamfør geispe

Tyding og bruk

det å geispe (ein einskild gong)
Døme
- skjule ein geisp
noko som er kjedeleg
Døme
- fotballkampen var ein stor geisp
person som geispar (mykje);
lating;
garp (1), gap (1

geispe, gjespe

geispa, gjespa

verb

Opphav

norrønt geispa; samanheng med geipe (

Tyding og bruk

gape (av trøyttleik eller keisemd) medan ein andar
Døme
- sitje og geispe;
- geispe kjaken av ledd
supe (etter luft)
Døme
- geispe etter luft;
- geispe av skrekk