Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillinger
Kontakt oss
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Enkelt søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøyde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjoner
konjunksjoner
subjunksjoner
interjeksjoner
Nullstill
Listevisning
Om avansert søk
Ett treff
Nynorskordboka
3
oppslagsord
forsømt
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
ustelt
;
ugjord
;
gløymd, oversett
Døme
eit forsømt område
brukt som substantiv
rette på det forsømte
Artikkelside
forsøme
,
forsømme
forsøma, forsømma
verb
Vis bøying
Opphav
av
lågtysk
sumen
‘nøle’
Tyding og bruk
ikkje gjere (noko som ein pliktar)
;
ikkje passe på
;
neglisjere
;
ikkje ta seg av, vanrøkte
Døme
forsøme
pliktene sine
;
forsøme
skulen
;
forsøme
sjansen
;
ta att det forsømde
Faste uttrykk
forsøme seg
ikkje nytte seg av ei moglegheit
;
ikkje gjere det ein bør, ikkje passe på
styret forsømde seg
Artikkelside
oppreisning
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
attvinning av sosial eller moralsk vyrdnad
;
det at ein urett
eller
ei krenking blir gjord god att
;
oppreising
(2)
i
jus
: det at ein person som i ei sivilsak har forsømt ein frist
eller
eit rettsmøte, får fastsett ein ny frist
eller
eit nytt møte av retten
Artikkelside