Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

formidabel

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin formidare ‘fæle, vere redd’

Tyding og bruk

Døme
  • ein formidabel suksess;
  • ein formidabel sum

forteljeevne

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

evne (1, 1) til å fortelje ei historie
Døme
  • forfattaren har ei formidabel forteljeevne