Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

forfallen

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av forfalle

Tyding og bruk

  1. vanskjøtta, ustelt, til nedfalls
    Døme
    • forfalne hus
  2. øydelagd av rusmiddel eller liknande
  3. med utgått betalingsfrist
    Døme
    • forfalne rekningar

forfalle

forfalla

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- (2

Tyding og bruk

  1. bli dårlegare på grunn av vanstell;
    gå tilbake;
    øydeleggjast
    Døme
    • la kroppen forfalle;
    • huset forfell
  2. ha frist for betaling;
    gå ut
    Døme
    • betale i god tid før fristen forfell

Faste uttrykk

  • forfalle til
    bli avhengig av

dekadent

adjektiv

Opphav

frå fransk; jamfør dekadanse

Tyding og bruk

som vitnar om dekadanse;
moralsk forfallen (2);
Døme
  • ei dekadent kunstform;
  • dekadent livsstil;
  • den dekadente forfattaren

falleferdig

adjektiv

Tyding og bruk

nær ved å ramle saman;
Døme
  • eit falleferdig hus

brestfeldig

adjektiv

Opphav

av dansk brøstfældig, førsteleddet same opphav som brest

Tyding og bruk

Døme
  • brestfeldig argumentasjon

forfaren

adjektiv

Tyding og bruk

  1. Døme
    • forfarne hus

drikkfeldig

adjektiv

Opphav

av lågtysk -feldig; etterleddet av falle

Tyding og bruk

forfallen til alkohol;
jamfør drikk (2)
Døme
  • dei vaks opp i ein ustabil heim med drikkfeldige foreldre

betalingsstopp

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

det å stanse betaling av forfallen skuld, ofte grunna økonomiske vanskar;

kråkeslott

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

gammal, stor og gjerne litt forfallen villa
Døme
  • dei bur i eit gammalt kråkeslott