Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 51 oppslagsord

elev

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk élever ‘oppsede’

Tyding og bruk

  1. person som får undervisning
    Døme
    • kvar elev skal prøvast i minst eitt fag;
    • lærarar og elevar
  2. Døme
    • han var ein elev av Picasso

lærling

substantiv hankjønn

Opphav

etter tysk Lehrling, opphavleg ‘elev’; jamfør lære (3

Tyding og bruk

person som blir lært opp i eit handverk og praktiserer yrket under oppsyn av arbeidsgjevaren

karakterbok

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

bok der karakterane til ein elev blir førte inn
Døme
  • ho grudde seg til å syne fram karakterboka

bortebuar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

elev, student som ikkje bur hos foreldra under studia

elevarbeid

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

arbeid utført av ein elev
Døme
  • elevarbeida vart viste fram i biblioteket

medelev

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

elev som ein går i same klasse som

hospitere

hospitera

verb

Opphav

av latin hospitari ‘ta inn (ein stad) som gjest’

Tyding og bruk

vere med i undervisninga berre i somme timar eller fag utan å vere fast elev

hospitant

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; av hospitere

Tyding og bruk

elev som hospiterer
Døme
  • han var hospitant i song ved konservatoriet

befalselev

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

elev ved ein befalsskule

fadder

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk (ge)vadder(e); frå latin compater ‘(åndeleg) medfader’

Tyding og bruk

  1. person som er vitne ved dåp;
    Døme
    • dei har spurt henne om å vere fadder til barnet;
    • foreldre og fadrar
  2. person som hjelper ein som er yngre eller meir urøynd, i ein startfase
    Døme
    • kvar førsteklassing får ein eldre elev som fadder;
    • ho er fadder for den nytilsette;
    • dei nye studentane får tildelt ein fadder

Faste uttrykk

  • stå fadder for
    • vere fadder ved dåpen
      • eg stod fadder for nevøen min
    • vere med på å få fram
      • han stod fadder for den nye lova