pels
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt pilz, frå lågtysk; av latin pellis ‘fell, dyrehud’Tyding og bruk
- dyreskinn med hår
Døme
- hjorten er blank og fin i pelsen;
- klede av pels
- ytterplagg av pels (1)
Døme
- gå med pels
Faste uttrykk
- få på pelsenfå kraftig kritikk;
få ei overhaling