Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 16 oppslagsord

dokke 2

dokka

verb

Opphav

frå engelsk; av dokk (2

Tyding og bruk

gå eller setje i dokk (2, 1)

dokke 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt dokka; jamfør lågtysk docke ‘leikedokke, stråbunt’

Tyding og bruk

  1. menneskeliknande figur nytta til leiketøy
    Døme
    • leike med dokker
  2. menneskeliknande figur
    Døme
    • sjå på dokkene i vindaugsutstillinga
  3. nett jente eller mykje pynta kvinne
  4. viljelaust, usjølvstendig menneske
  5. bunt av tråd eller liknande

dokk 3

adjektiv

Opphav

norrønt dǫkkr; same opphav som døkk

Tyding og bruk

maskot

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk , diminutiv av provençalsk masco ‘heks’

Tyding og bruk

  1. noko som skal gje lykke, ofte ei dokke eller ein dyrefigur
    Døme
    • ha ein maskot hengjande i bilen
  2. person, figur eller liknande som representerer eller symboliserer noko eller nokon
    Døme
    • han er vorten maskoten på laget;
    • ein tigerfigur var maskot for jubileet

garndokke

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

barbiedokke

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

dokke (1, 1) i hard plast som skal modellere ei kvinne, til å kle av og på og pynte;

porselensdokke

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. dokke av porselen (1)
    Døme
    • samle på porselensdokker
  2. i overført tyding: tander person
    Døme
    • ho er korkje persilleblad eller porselensdokke

handdokke

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

dokke som ein kan setje i rørsle ved å ha handa inni henne
Døme
  • leike med ei handdokke;
  • ei teaterframsyning med handdokker

sovedokke

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

dokke som kan late att auga når ho blir lagd bakover

sprellemann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

dokke, figur som kan røre på lemene når ein dreg i ei snor