Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillinger
Kontakt oss
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Enkelt søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøyde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjoner
konjunksjoner
subjunksjoner
interjeksjoner
Nullstill
Listevisning
Om avansert søk
Ett treff
Nynorskordboka
5
oppslagsord
blåne
2
II
blåna
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
blána
Tyding og bruk
bli blå
;
syne seg blå
Døme
fjell og åsar som blånar
;
kvelden blåna
;
det blånar i aust
–
lagar seg til uvêr
Artikkelside
blåne
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
substantivering av
blåne
(
2
II)
Tyding og bruk
høgdedrag som ligg så langt borte at det ser blått ut mot fjell enda lenger borte eller mot synsranda
Døme
bortanfor alle blånar
blåleg farge
Artikkelside
blåning
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
det å
blåne
(
2
II)
Døme
rå materialar med stor risiko for blåning
blå luft
blåne
(
1
I
, 2)
Døme
fjelltoppar som stikk opp i blåninga
Artikkelside
blånad
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
det å
blåne
(
2
II)
;
blå
dåm
(3)
Artikkelside
blå
1
I
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
av
blå
(
2
II)
Tyding og bruk
synsrand
,
augeleite
;
blåne
(
1
I)
Døme
fare frå blå til blå
Artikkelside