Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 22 oppslagsord

anger

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt angr

Tyding og bruk

sorg eller trege (1 over noko ein har gjort eller har late vere å gjere
Døme
  • kjenne anger over noko;
  • ikkje det grann anger;
  • det lyste dårleg samvit og anger av dei

slå seg for brystet

Tyding og bruk

Sjå: bryst
  1. uttrykkje sorg eller anger ved å slå knyttneven mot brystet
    Døme
    • han stod på kne og slo seg for brystet til ho bad han kome inn att
  2. uttrykkje sjølvtillit og sjølvtilfredsheit
    Døme
    • dei kan slå seg for brystet etter ein vellukka festkveld

kle seg i sekk og oske

Tyding og bruk

vise ytre teikn på sorg eller anger;
Sjå: oske, sekk

martre

martra

verb

Opphav

frå lågtysk , av martel ‘tortur, pine’; same opphav som martyrium

Tyding og bruk

pine eller plage (sjeleleg)
Døme
  • vere martra av tvil
  • brukt som adjektiv:
    • ein martrande anger

bryst

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt brjóst

Tyding og bruk

  1. kroppsdel mellom hals og mage;
    Døme
    • ha hår på brystet;
    • ha vondt i brystet
  2. kvar av to forhøgningar på framsida av overkroppen til kvinner som inneheld mjølkekjertlane
    Døme
    • leggje barnet til brystet;
    • gje bryst
  3. del av klesplagg som dekkjer brystet;
    jamfør skjortebryst
  4. kortform av brystsymjing
    Døme
    • ho vann 100 m bryst

Faste uttrykk

  • falle tungt for brystet
    vere vanskeleg å akseptere
    • ei slik løysing vil falle mange tungt for brystet
  • gje bryst
  • ikkje suge av eige bryst
    ikkje finne på av seg sjølv
  • slå seg for brystet
    • uttrykkje sorg eller anger ved å slå knyttneven mot brystet
      • han stod på kne og slo seg for brystet til ho bad han kome inn att
    • uttrykkje sjølvtillit og sjølvtilfredsheit
      • dei kan slå seg for brystet etter ein vellukka festkveld
  • slå seg på brystet
    uttrykkje byrgskap og styrke
    • dei har slått seg på brystet og trudd at dei var i toppsjiktet

bondeanger

substantiv hankjønn

Opphav

frå svensk

Tyding og bruk

anger eller trege over noko gale ein har gjort, særleg i ein rus

angerfull

adjektiv

Tyding og bruk

som har (mykje) anger
Døme
  • vere angerfull etter misgjerninga

angre

angra

verb

Opphav

norrønt angra

Tyding og bruk

kjenne anger;
ynskje ugjort
Døme
  • angre syndene sine;
  • du skal ikkje angre om du kjem;
  • no kan du angre;
  • han angrar på at han ikkje prøvde;
  • dei angrar på det dei har gjort

Faste uttrykk

  • angre seg
    vere lei seg for noko ein har gjort

pønitens

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av poenitere ‘angre’

Tyding og bruk

om katolske forhold: anger og bot
Døme
  • gjere pønitens

hugverk

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør verk (1

Tyding og bruk

Døme
  • skjelve av harme og hugverk