Nynorskordboka
bringe 1
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei bringe | bringa | bringer | bringene |
Opphav
norrønt bringaTyding og bruk
- fremste del av brystet på visse dyr
Døme
- skotet råka bjørnen i bringa
Døme
- ha vondt i bringa;
- vere brei over bringa;
- ha hår på bringa
- i overført tyding: hjarte (2), hug (1, 1)
Døme
- bli varm i bringa;
- ord som svir i bringa
- kjøt av brystet på dyr
Døme
- bringe av storfe
- del av klesplagg som dekkjer brystet
Døme
- ei sølje i bringa på halskledet
Faste uttrykk
- falle tungt for bringaha motvilje mot;
falle tungt for brystet