Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 85 oppslagsord

historielærar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lærar i historie (2)
Artikkelside

guru

substantiv hankjønn

Opphav

frå hindi; opphavleg sanskrit ‘tung, verdig’

Tyding og bruk

  1. åndeleg leiar eller lærar i indisk religion eller yoga (1)
  2. leiarfigur;
    Døme
    • guruen for geoturisme og berekraftig reiseliv
Artikkelside

fysikklærar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lærar i fysikk (1)
Artikkelside

formingslærar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lærar som underviser i forming (2)
Artikkelside

årgang

substantiv hankjønn

Opphav

truleg etter tysk, jamfør norrønt árgangr ‘år, åring’; av år (3

Tyding og bruk

  1. klasse, modell av eit produkt eller ei vare som er laga i eit visst år
    Døme
    • vin av årgangen 1960;
    • ein bil av nyaste årgang
    • del av ein publikasjon (avis, tidsskrift og liknande) som kjem ut eitt og same året
      • han hadde siste årgangen av tidsskriftet komplett
  2. Døme
    • ein lærar av noko yngre årgang;
    • studentar av årgangen 1958 – med examen artium frå 1958
Artikkelside

øvingslærar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lærar som rettleier lærarstudentar i praktisk pedagogisk verksemd
Artikkelside

yrke 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt yrki; i avlydshøve til II verk

Tyding og bruk

  1. særleg: arbeid som ein vanleg driv med og lever av;
    fast lønt arbeid;
    livsstilling
    Døme
    • bakaryrke;
    • låglønsyrke;
    • tillitsyrke;
    • ho hadde eit interessant yrke;
    • han var lærar av yrke;
    • velje yrke;
    • lære seg eit yrke
Artikkelside

virke

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt virki, med, innverknad frå bokmål virke; samanheng med verke (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • samvirke;
    • liv og virke på fiskefeltet;
    • fortelje frå virket sitt som lærar
Artikkelside

velje

velja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt velja; samanheng med val (3 og vilje (1

Tyding og bruk

  1. av eigen vilje bestemme seg for (noko);
    slå inn på, satse på;
    ta, leite, peike, nemne ut;
    Døme
    • velje å bli fagarbeidar, lærar;
    • ha mykje å velje i, mellom;
    • velje med omhug;
    • velje ut det beste;
    • velje feil, rett
  2. om fleire personar, grupper og liknande: peike ut ved røysting
    Døme
    • velje nytt styre, ny formann;
    • velje nokon til lagkaptein;
    • bli vald inn på Stortinget

Faste uttrykk

  • velje bort
    la vere å velje, velje noko anna
  • velje og vrake
    ta det ein helst vil ha
Artikkelside

velgjerar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som (med pengar eller anna hjelp) verkar til beste for andre;
Døme
  • han var min store lærar og velgjerar
Artikkelside
Side 6 av 9