Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 41 oppslagsord

kommandør

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør kommandere

Tyding og bruk

  1. marineoffiser med grad som svarer til oberst (1)
  2. person som har nest høgaste klasse av eit ordensteikn
    Døme
    • bli kommandør av St. Olav
Artikkelside

kontekst

substantiv hankjønn eller hokjønn

Uttale

konˊtekst, kontekˊst, kånˊtekst; kåntekˊst

Opphav

av latin contextus ‘samanveving’

Tyding og bruk

  1. språkleg samanheng som eit ord eller uttrykk er ein del av
    Døme
    • forstå eit ord ut frå konteksta
  2. heilskap eller situasjon prega av visse omstende
    Døme
    • setja tida vi lever i, inn i ei historisk kontekst
Artikkelside

kjenneteikn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. karakteristisk drag som ein kan kjenne att noko på;
    Døme
    • kva er kjenneteikna på gode læringsmiljø?
  2. registreringsnummer som ein kan kjenne att eit køyretøy på
    Døme
    • eit bilskilt med kjenneteikna ST 26904
Artikkelside

jakobinar

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk jacobin, av St. Jakob

Tyding og bruk

  1. medlem av ei ytterleggåande revolusjonær gruppe under den franske revolusjonen (1789–1794);
    jamfør girondinar
  2. eldre nemning for dominikanarmunk
Artikkelside

st-verb

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

i nynorsk: verbform som ein får med å leggje (a)st til stamma av eit verb, til dømes synast av syne og slåst av slå;
Artikkelside

st-passiv

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

passiv (1 som ein får med å leggje -(a)st til stamma av eit verb;
jamfør st-verb og s-passiv
Artikkelside

nyslått

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som nyleg er slått
    Døme
    • nyslått høy
  2. som nyleg er mynta ut
    Døme
    • ein nyslegen femøring;
    • sjå ut som ein nyslegen toskilling – vere rein og velstelt
  3. som nyleg er utnemnd;
    Døme
    • ein nyslegen riddar av St. Olav
Artikkelside

forblåst

adjektiv

Uttale

fårblåˊst; fårblåsˊt

Opphav

av for- (2 og blåse (2

Tyding og bruk

Døme
  • forblåste øyar og holmar
Artikkelside

storkors

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

høgaste grad av ein orden
Døme
  • storkorset av St. Olav
Artikkelside

vægje 2

vægja

verb

Opphav

norrønt vægja(st) av vægr ‘som vil halle snart til den eine og snart til den andre sida’; samanheng med vege (2

Tyding og bruk

gje etter, gje seg, vike for
Døme
  • ho vægde ikkje for dei;
  • dei vægde ikkje vêr – dei brydde seg ikkje om vêret
Artikkelside
Side 2 av 5