Avansert søk

12 treff

Bokmålsordboka 6 oppslagsord

donor

substantiv hankjønn

Uttale

doˊnor, i flertall doˊnorer eller  donoˊrer

Opphav

fra engelsk, opprinnelig av latin donore; jamfør donere

Betydning og bruk

  1. person som gir blod, sæd eller organ til transplantasjon
  2. atom som avgir elektroner

donator

substantiv hankjønn

Uttale

donaˊtor, i flertall donaˊtorer eller  donatoˊrer

Betydning og bruk

person som gir en donasjon;

inseminant

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør inseminere

Betydning og bruk

beinmargsdonor, benmargsdonor

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

person som er donor (2) av beinmarg

beinmargstransplantasjon, benmargstransplantasjon

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

transplantasjon av frisk beinmarg fra en donor (2) til en pasient

organdonor

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

person som gir et friskt organ, for eksempel lunge eller nyre, til transplantasjon;
jamfør donor (2)
Eksempel
  • han har registrert seg som organdonor

Nynorskordboka 6 oppslagsord

donor

substantiv hankjønn

Uttale

doˊnor, i fleirtal doˊnorar eller  donoˊrar

Opphav

frå engelsk, opphavleg av latin donore; jamfør donere

Tyding og bruk

  1. person som gjev blod, sæd eller organ til transplantasjon
  2. atom som avstår elektron

beinmergstransplantasjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

transplantasjon av frisk beinmerg frå ein donor (2) til ein pasient

beinmergsdonor

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som er donor (2) av beinmerg

donator

substantiv hankjønn

Uttale

donaˊtor, i fleirtal donaˊtorar eller  donatoˊrar

Tyding og bruk

person som gjev ein donasjon;

organdonor

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som gjev eit friskt organ, til dømes lunge eller nyre, til transplantasjon;
jamfør donor (2)
Døme
  • han har registrert seg som organdonor

inseminant

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør inseminere

Tyding og bruk