Avansert søk

7 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

blinke 1

verb

Opphav

av blink (1; beslektet med blank

Betydning og bruk

sette merke på tre som skal hogges
Eksempel
  • være i skogen og blinke

Faste uttrykk

  • blinke ut
    • velge ut og sette merke på tre som skal hogges
    • i overført betydning: peke ut til en bestemt oppgave
      • blinke ut kandidater;
      • han var blinket ut som ny leder

blinke 2

verb

Opphav

fra tysk

Betydning og bruk

  1. lyse i mer eller mindre skarpe blink
    Eksempel
    • stjernene blinker;
    • bilen blinket med frontlysene

blink 2

substantiv intetkjønn

Opphav

av blinke (2

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • fyrtårnet sender ut to røde blink hvert tjuende sekund;
    • ha et blink i øyet
  2. Eksempel
    • i et blink forstod jeg alt sammen

Nynorskordboka 4 oppslagsord

blinke 1

blinka

verb

Opphav

av blink (1; samanheng med blank

Tyding og bruk

setje merke på tre som skal hoggast
Døme
  • vere i skogen og blinke

Faste uttrykk

  • blinke ut
    • velje ut og setje merke på tre som skal hoggast
    • i overført tyding: sjå seg ut, velje ut til ei viss oppgåve
      • blinke ut tre kandidatar

blinke 2

blinka

verb

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • bilen blinka med lysa;
    • stjernene blinka på himmelen
  2. Døme
    • blinke med auga når det smell

stjerne

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt stjarna, i tyding 4 frå engelsk; samanheng med astronom og stella

Tyding og bruk

  1. himmellekam som er synleg som ein lysande prikk
    Døme
    • ein klar himmel med millionar av stjerner;
    • i vest blinka ei stor stjerne
    • etter trua på at den innbyrdes stillinga til stjernene når eit menneske blir fødd, avgjer lagnaden for det mennesket
      • vere fødd under ei lykkeleg stjerne
  2. Døme
    • få eit slag så ein ser stjerner
  3. noko som liknar ei stjerne
    Døme
    • eit juletre med stjerne i toppen;
    • eit ord merkt med stjerne
    • merke på ein viss standard
      • campingplassen har tre stjerner
    • avteikn
      • ein hest med stjerne i panna
  4. vidkjend person
    Døme
    • ei ny stjerne i langrennssporet

Faste uttrykk

  • ha ei høg stjerne
    vere godt likt;
    stå høgt i kurs
    • førelesaren har ei høg stjerne hos studentane
  • stå skrive i stjernene
    vere fastsett av lagnaden

blink 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. merke til å sikte eller skyte på;
    (svart, rund) flekk midt i ei skyteskive
    Døme
    • skyte på blink;
    • treffe blinken;
    • skyte blink
  2. merke på trestamme etter blinking;
    jamfør blinke (1
  3. samling av tre som er blinka (1
    Døme
    • selje blinken på rot

Faste uttrykk

  • fylle blinken
    i skiskyting: treffe alle blinkane på skyteskive
    • på tredje skyting imponerte han med å fylle blinken
  • midt i blinken
    nett det ein ynskjer;
    heilt rett
    • dette må vere ei bok midt i blinken for deg