Nynorskordboka
flimmer
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit flimmer | flimmeret | flimmer | flimmera |
Opphav
frå tysk; av flimreTyding og bruk
- uroleg, blafrande eller blinkande lys
Døme
- eit flimmer av solstrålar;
- flimmer for auga
- uregelrett samantrekking av musklar i hjartet;