kapital 1
substantiv hankjønn
Opphav
frå mellomalderlatin ‘hovudsum, hovuddel (av gjeld)', av latin capitalis ‘hovud-'; jamfør kapital (2Tyding og bruk
- behaldning av økonomiske gode;pengar, formue, eigedelar
Døme
- renteberande kapital;
- dei måtte på børsen for å sikre seg nok kapital
- som etterledd i ord som
- aksjekapital
- driftskapital
- realkapital
Døme
- interessene til kapitalen
- som etterledd i ord som
- monopolkapital
- storkapital
Døme
- naturen er ein stor kapital for sivilisasjonen
- som etterledd i ord som
- humankapital
Faste uttrykk
- ansvarleg kapitalkapital (1, 1) i bankar og andre finansinstitusjonar som kan nyttast til å dekkje tap, til dømes tap på utlån
- arbeidande kapitalkapital (1, 1) som bidreg til verdiskaping
- binde kapitalplassere kapital (1, 1) slik at han ikkje kan brukast fritt
- daud kapitalkapital (1, 1) som ikkje gjev avkastning
- fast kapitalkapital (1, 1) i form av eigedom, bygningar og anlegg som blir nytta over lengre tid
- kulturell kapitalkunnskap om kulturelle uttrykksformer
- lesing har vore vår kulturelle kapital
- menneskeleg kapitalsamla mengd menneskelege ressursar i form av ferdigheiter og kunnskapar i ein folkesetnad
- ein treng auka investeringar i menneskeleg kapital
- risikovillig kapitalkapital (1, 1) som blir investert med utsikt til god avkastning eller andre fordelar, men òg med ein viss risiko for tap
- det vil vere mogleg å skaffe risikovillig kapital