diligence
substantiv hankjønn
Uttale
dilisjanˊgseOpphav
av fransk (carrosse de) diligence ‘(køyretøy for) snøggleik’; opphavleg av latin diligentia ‘omhug, grannsemd’Tyding og bruk
om eldre forhold: stor, ofte lukka, firhjuls (post)vogn dregen av minst to hestar
Døme
- dei reiste med diligence