Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

renessanse

substantiv hankjønn

Uttale

utt -sanˊ(g)se

Opphav

frå fransk; av latin renasci ‘bli fødd på nytt’

Tyding og bruk

  1. kulturbløming som tok til i Italia på 1300- og 1400-talet og skapte ny interesse for antikke åndsverdiar
  2. stilart i arkitektur og møbelkunst, på moten i tida 1420–1550
  3. ny blømingstid, popularitet
    Døme
    • sykkelen har fått ein renessanse

spinett

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå italiensk anten av spina ‘tagg’ eller etter oppfinnaren G. Spinetti (om lag 1500)

Tyding og bruk

klaverinstrument frå renessanse- og barokktida med små spissar som slår på strengene