Nynorskordboka
spinett
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit spinett | spinettet | spinett | spinetta |
Opphav
frå italiensk anten av spina ‘tagg’ eller etter oppfinnaren G. Spinetti (om lag 1500)Tyding og bruk
klaverinstrument frå renessanse- og barokktida med små spissar som slår på strengene