Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
8 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 8 oppslagsord

pendlar

substantiv hankjønn

Opphav

truleg gjennom svensk; frå tysk

Tyding og bruk

person som må pendle (2)
Døme
  • reiseutgifter for pendlarar
Artikkelside

pendle

pendla

verb

Tyding og bruk

  1. svinge regelbunde fram og tilbake
    Døme
    • klokkekolven pendla att og fram
  2. reise att og fram mellom to stader, særleg med lang reisetid mellom heim og arbeidsstad
    Døme
    • pendle mellom Førde og Bergen
  3. i overført tyding: vingle (2)
    Døme
    • pendle mellom to standpunkt
Artikkelside

pendel

substantiv hankjønn

Opphav

av latin pendulus ‘hengande’

Tyding og bruk

  1. hengande lekam som kan svinge regelvisst att og fram over ei kvilestilling
    Døme
    • pendelen som driv det mekaniske urverket
  2. i overført tyding: tendens, haldning
    Døme
    • pendelen har svinga i meir liberal retning
  3. elektrisk lampe som heng i ei leidning ned frå taket
Artikkelside

oscillator

substantiv hankjønn

Uttale

osilaˊtor, i fleirtal osilaˊtorar eller osilatoˊrar

Tyding og bruk

  1. noko som svingar eller pendlar;
    jamfør oscillere
  2. apparat eller system som lagar mekaniske, elektriske eller akustiske svingingar
Artikkelside

isokron 2

adjektiv

Tyding og bruk

som har same svingetid (til dømes om pendlar);
jamfør synkron
Artikkelside

langpendlar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som pendlar over ein lang distanse;
Artikkelside

vekependlar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

pendlar som er heime berre ein gong for veka
Artikkelside

dagpendlar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som pendlar til og frå arbeidsplassen kvar dag
Artikkelside