Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

substantiv hankjønn eller hokjønn

i grammatikk: gruppe av ord med same slags bøying, sams syntaktisk funksjon og ofte visse sams drag i tydinga

verb

lage substantiv av eit ord frå ei anna ordklasse

substantiv inkjekjønn

latin (nomen) substantivum ‘(nomen) som står for substans’

(ord frå ei) ordklasse som kan stå saman med (bunden eller ubunden) artikkel, og som ikkje kan gradbøyast;

substantiv hokjønn

i språkvitskap: ending som dannar ei bøygd ( form av ordet ho står til, og som ikkje har innverknad på kva ordklasse ordet høyrer til;

til skilnad frå avleiingsending