Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

omdøme, omdømme

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt umdǿmi

Tyding og bruk

  1. dom eller meining om noko eller nokon;
    Døme
    • stå høgt i folks omdøme;
    • tenkje på omdømet sitt
  2. evne til å døme om noko;
    Døme
    • ha eit sikkert omdøme
Artikkelside

miskreditt

substantiv hankjønn

Opphav

av mis- og kreditt

Faste uttrykk

  • i miskreditt
    i ein situasjon med dårleg omdømme;
    i vanry
    • kome i miskreditt hos nokon;
    • kritikken endar i miskreditt
Artikkelside

i miskreditt

Tyding og bruk

i ein situasjon med dårleg omdømme;
i vanry;
Døme
  • kome i miskreditt hos nokon;
  • kritikken endar i miskreditt
Artikkelside

ære 1

substantiv hokjønn

Opphav

seint norrønt æra; frå lågtysk ere

Tyding og bruk

  1. vyrdnad, heiderleg omdømme, gjetord, ry, glans, respekt
    Døme
    • vinne ære
    • i ordtak:
      • når lorten kjem til ære, veit han ikkje korleis han vil vere;
      • kome til (heider og) ære;
      • setje si ære i å gjere det bra
  2. (sterk) ros, høg grad av påskjøning, hylling;
    Døme
    • dette er til ære for deg
      • æra er lettare gått enn fått;
      • det var ei ære for staden at kongen kom på vitjing;
      • gjere ære på ein – rose, hylle ein;
      • han gjorde oss den æra at han kom;
      • vere all ære verd – fortene ros, vørdnad
  3. noko som heidrar ein, noko som gjev vyrdnad, gjetord
    Døme
    • det er ikkje stor ære i det;
    • det er inga ære i slikt
  4. kjensle hos det einskilde mennesket av indre verd;
    Døme
    • ho bar inga ære i seg;
    • dette går på æra mi;
    • gå på æra laus;
    • eit folk utan ære;
    • gå eins ære for nær
    • òg: godt namn og rykte
      • redde æra
    • i høgtidleg lovnad
      • underskrive sjølvmeldinga på ære og samvit
  5. Døme
    • i tukt og ære;
    • ikkje ha ære i livet
  6. Døme
    • gjere ein ei ære;
    • den som gjer ei ære, får ei ære att;
    • den eine æra er den andre verd

Faste uttrykk

  • gjere ære på maten
    vise at ein set pris på maten
  • ha æra for
    vere den som fortener ros for (noko)
  • vise ein den siste ære
    vere til stades i gravferda til ein
Artikkelside

ærelaus

adjektiv

Tyding og bruk

  1. utan ære (1, 1) eller vyrdnad mellom folk
    Døme
    • den som agelaus lever, han ærelaus døyr
  2. Døme
    • eit ærelaust menneske
  3. som øydelegg ære, omdømme;
    Døme
    • fare ærelaust åt
Artikkelside

goodwill

substantiv hankjønn

Uttale

gudˊdvil

Opphav

frå engelsk ‘godvilje’

Tyding og bruk

  1. godt ry, velvilje, tillit, godvilje (2)
    Døme
    • skape goodwill rundt ei viktig sak
  2. verdi, aktivum som person eller firma har ved å ha godt omdømme, fast kundekrins, gode kontaktar og liknande
    Døme
    • firmaet nyt stor goodwill
Artikkelside

vanry

substantiv inkjekjønn

Opphav

av van-

Tyding og bruk

dårleg omdømme
Døme
  • kome i vanry
Artikkelside

skilning

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt skilning

Tyding og bruk

  1. det å skilje (åt);
  2. det å skile;
    klart skjøn eller omdømme
Artikkelside