Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

verb

kløyvd infinitiv: -a

av mellomnorsk mana; frå lågtysk

påverke, oppmode, formane, eggje
Døme
- mane nokon til ettertanke
- brukt som adjektiv:
  ei manande tale
bruke makt på ved hjelp av magiske, kraftfylte formlar eller teikn;
påkalle, kalle (fram);
trylle (2)
Døme
- mane fram gode minne;
- mane bort vonde ånder

substantiv hokjønn

norrønt mǫn; opphavleg ‘hals, nakke’

lange, stride hår langs oversida av halsen på ein hest;