Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 25 oppslagsord

kvalm 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med kval (2

Tyding og bruk

uro, bråk, oppstyr
Døme
  • dei lagar kvalm heile tida
Artikkelside

kvalm 2

adjektiv

Opphav

av kvalm (1

Tyding og bruk

  1. som kjenner kvalme
    Døme
    • bli kvalm og spy;
    • tala er til å bli kvalm av
  2. som fører til kvalme eller ulyst
    Døme
    • ein kvalm drikk;
    • den kvalme røyklukta;
    • ei kvalm kjensle av urettvise
    • brukt som adverb
      • det smaker kvalmt
  3. om luft: tjukk og kvelande;
    lummer og trykkjande
    Døme
    • kvalm og innestengd luft
Artikkelside

luftsjuk

adjektiv

Tyding og bruk

kvalm, uvel under flyreise;
Artikkelside

flysjuk

adjektiv

Tyding og bruk

kvalm og uvel under flyreise
Artikkelside

igle 3

igla

verb

Opphav

av elgje

Tyding og bruk

bli kvalm, kjenne avsmak
Artikkelside

elgen

adjektiv

Opphav

av elgje

Tyding og bruk

  1. som er kvalm;
  2. som gjer ein kvalm;
Artikkelside

elgje, elge

elgja, elga

verb

Opphav

jamfør islandsk elgja ‘gjære, gulpe’; samanheng med elgen

Tyding og bruk

  1. bli kvalm;
  2. gjere (nokon) kvalm
Artikkelside

kvalmande

adjektiv

Tyding og bruk

som gjer ein kvalm
Døme
  • den søte, kvalmande lukta;
  • det var kvalmande å høyre på
Artikkelside

kvalming

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med kvalm (1

Tyding og bruk

ekkel, fråstøytande person
Artikkelside

kvalme

substantiv hankjønn

Opphav

same opphav som kvalm (1

Tyding og bruk

det å kjenne seg uvel (som) når ein må kaste opp
Døme
  • hovudverk og kvalme
Artikkelside
Side 1 av 3