Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 82 oppslagsord

kontor

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom tysk, frå fransk, av latin computare; sjå konto

Tyding og bruk

  1. lokale for administrasjon, planlegging, forsking eller liknande i ei bedrift
    Døme
    • arbeide på kontor;
    • SNs kontor for koordinering av humanitær hjelp;
    • ho sit på eit kontor i eit stort firma
  2. arbeidsrom, innreidd mellom anna med kontorpult og kontorstol, for éin person
    Døme
    • ha eige kontor;
    • forskarane hadde kontor i museet
  3. del av ei avdeling i eit departement eller ein annan offentleg institusjon;
    Døme
    • statsministerens kontor
  4. brukt som etterledd i samansetningar: lokale for tenesteytande verksemd
Artikkelside

Nav-kontor

substantiv inkjekjønn

Opphav

førsteleddet er namnet på offentleg etat, forkorting for Ny arbeids- og velferdsforvaltning, med ansvar for arbeidsmarknadstiltak, trygdeytingar og sosialhjelp

Tyding og bruk

kontor i kommunar og bydelar under den offentlege etaten Nav som tilbyr sosiale tenester
Artikkelside

opningstid

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

del av dagen (eller av visse dagar) da ei forretning, eit kontor eller liknande held ope
Artikkelside

studerkammer, studerkammers

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

leserom, kontor
Artikkelside

mønstringskontor

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: kontor for mønstring (3) av sjøfolk
Artikkelside

lukkingstid

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

tid da butikk, kontor eller liknande stengjer;
Artikkelside

krøbel

adjektiv

Opphav

frå dansk; samanheng med krøpling

Tyding og bruk

liten og trong;
Døme
  • eit krøbelt kontor
Artikkelside

Nav-tilsett

adjektiv

Tyding og bruk

som er tilsett på eit Nav-kontor
Døme
  • den Nav-tilsette kvinna
  • brukt som substantiv:
    • talet på Nav-tilsette skal kuttast
Artikkelside

løningskontor, lønningskontor

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kontor eller avdeling som står for utbetaling av løn i ei verksemd
Artikkelside

kasse

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

gjennom tysk, frå italiensk; av latin capsa, samanheng med capere ‘ta, romme’

Tyding og bruk

  1. (oftast firkanta) behaldar av tre, metall, plast eller liknande av varierande storleik;
    stor øskje
    Døme
    • ei kasse øl;
    • dei pakka bøkene i kasser
  2. noko som minner om formen av ei kasse
    Døme
    • bilen er ei gammal kasse;
    • bydelen er berre store kasser av betong
  3. noko som omgjev eller beskytter noko
  4. rom eller stad for inn- og utbetalingar i butikk, bank, kontor eller liknande
    Døme
    • sitje i kassa
  5. forråd av pengar;
    kassaapparat, pengeskrin
    Døme
    • ho tel opp kassa;
    • dei stal av kassa
  6. middel eller fond for medlemene i ein institusjon eller til samfunnsføremål

Faste uttrykk

  • ebbe i kassa
    lite pengar;
    pengemangel
    • det er ebbe i kassa, så det var ikkje pengar til røyk
  • per/pr. kasse
    • som har penger
    • som føler seg i form;
      som er i orden
      • ho kjenner seg ikkje per kasse i dag;
      • uttalen er ikkje heil per kasse;
      • ho er alltid per kasse når det gjeld mote
  • spytte i kassa
    gje økonomisk støtte;
    betale
    • fleire investorar spytta i kassa for å sikre det lokale museet
Artikkelside
Side 1 av 9