Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

klubbe 2

klubba

verb

Opphav

av klubbe (1

Tyding og bruk

slå med klubbe
Døme
  • klubbe ein i hovudet;
  • møteleiaren klubba for å få ro i salen

Faste uttrykk

  • bli klubba ned
    bli teken ordet frå
Artikkelside

klubbe 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt klubba; samanheng med klump og kolv

Tyding og bruk

reiskap med eit sylinderforma hovud på skaft til å slå eller banke med;
jamfør kølle
Døme
  • heve klubba;
  • bli treft av ei klubbe
Artikkelside

klubben

adjektiv

Tyding og bruk

Artikkelside

bli klubba ned

Tyding og bruk

bli teken ordet frå;
Sjå: klubbe
Artikkelside

klubb 2

substantiv hankjønn

Opphav

av engelsk club; opphavleg frå nordisk , etter skikken med å sende rundt ei klubbe som bodstikke ved innbyding til gjestebod og liknande

Tyding og bruk

  1. samskipnad eller lag av personar med sams interesser
    Døme
    • skifte klubb;
    • byrje i ny klubb
  2. lokale for ein klubb (2, 1)
    Døme
    • gå i klubben
Artikkelside

klepp

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kleppr

Tyding og bruk

  1. klump i mjølmat
  2. svaberg ved sjøen brukt til fisketørking
  4. stong, klubbe med krok til å huke fisk med
Artikkelside

kolbe

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk ‘klubbe’; same opphav som kolv

Tyding og bruk

  1. bakarste del av skjeftet (2 på handskytevåpen;
    jamfør geværkolbe
  2. (kuleforma) vid flaske med trong hals
    Døme
    • svovelsyra bobla i kolben;
    • hente kolben frå kaffitraktaren
  3. metallbehaldar med elektrisk element
    Døme
    • kolben i varmtvassbehaldaren
  4. Døme
    • kolben i kyrkjeklokka
  5. blomsterstand med sitjande blomstrar oppetter ein svollen midtstilk;
    jamfør maiskolbe
    Døme
    • skrape maiskorna av kolbane
Artikkelside

tomahawk

substantiv hankjønn

Uttale

tåmmahåk

Opphav

frå algonkin

Tyding og bruk

stridsøks eller klubbe brukt av nordamerikanske urfolk
Artikkelside

gongong

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk, frå malayisk; opphavleg lydord

Tyding og bruk

slaginstrument av ei metallplate og ei klubbe som blir brukt i orkester og til å gje signal med
Døme
  • pauker, trommesett og gongong

Faste uttrykk

  • redda av gongongen
    • i boksing: unngå å tape av di runden er slutt
      • boksaren vart redda av gongongen
    • i overført tyding: kome ut av ein uønskt situasjon i siste liten, ofte grunna ytre omstende
      • timen var slutt, og ein stressa lærar var redda av gongongen
Artikkelside

dirigentklubbe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

lita klubbe (1, 1) som ein ordstyrar kan slå i bordet med;
jamfør dirigent (2)
Artikkelside
Side 1 av 2