Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 118 oppslagsord

individ

substantiv inkjekjønn

Opphav

av latin individuus ‘udeleleg’

Tyding og bruk

ein einskild person eller ein einskild skapning, særleg sett i høve til art, gruppe, klasse eller samfunn
Døme
  • motsetnaden mellom individ og samfunn;
  • geiteflokken tel om lag 40 individ
Artikkelside

proteintrong

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

mengd av protein som eit individ treng
Artikkelside

proteinbehov

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

mengd av protein som eit individ treng;
Døme
  • halvparten av proteinbehovet blir dekt av mjølk og mjølkeprodukt
Artikkelside

rase 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk

Tyding og bruk

  1. gruppe individ innanfor same dyreart som har visse arvelege (fysiske) eigenskapar sams
    Døme
    • vinterfôra sauer av rasen spælsau
  2. kvar av nokre få, store hovudgrupper av menneske som, ifølgje no utdaterte teoriar om klassifikasjon av menneske, skil seg frå andre grupper ved ei rekkje felles fysiske kjenneteikn, til dømes hudfarge og hårtype;
    jamfør rasisme og rasistisk
Artikkelside

menneske

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom dansk, frå gammalfrisisk manniska, menneska, jamfør norrønt manneskja og mennskr ‘menneskeleg’, samanheng med mann; jamfør menneskje

Tyding og bruk

  1. skapning, vesen med opprett gonge, høg intelligens og evne til å tale;
    til skilnad frå dyr og plante
    Døme
    • det moderne mennesket;
    • menneske og dyr;
    • Gud og menneske
  2. individ, person
    Døme
    • eit godt menneske;
    • eit vakse menneske;
    • ein by med 380 000 menneske;
    • det var ikkje eit menneske å sjå;
    • ha noko godt i huset i tilfelle det skulle kome eit menneske
  3. individ med tanke på menneskelege eigenskapar;
    til skilnad frå maskin (1)
    Døme
    • ho er da berre eit menneske
  4. individ med tanke på menneskeverd
    Døme
    • han er da eit menneske, han òg
  5. i tiltale og omtale (ofte nedsetjande)
    Døme
    • kom inn da, menneske!
    • kva er det du gjer, menneske!
    • stakkars menneske;
    • eg kjenner ikkje desse menneska

Faste uttrykk

  • aldri bli menneske att
    etter ei ulukke: vere fysisk eller psykisk nedbroten
  • nytt og betre menneske
    positivt forandra;
    utkvilt
    • kjenne seg som eit nytt og betre menneske
Artikkelside

metamorfose

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk ‘omskaping’

Tyding og bruk

  2. i zoologi: utvikling gjennom eit larvestadium (og puppestadium) til vakse individ
Artikkelside

organisasjonspsykologi

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

del av psykologien som handlar om korleis individ og grupper fungerer i organisasjonar
Artikkelside

organisme

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør organ

Tyding og bruk

  1. system av organ (1) som verkar saman og byggjer opp eit dyr eller ei plante;
    levande skapning;
    Døme
    • ein levande organisme;
    • den menneskelege organismen
  2. system av samverkande delar
    Døme
    • samfunnet er ein innfløkt organisme
Artikkelside

organtransplantasjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å opererer eit friskt organ (1) frå eitt individ inn i eit anna
Døme
  • ho treng nytt hjarte og står på venteliste for organtransplantasjon
Artikkelside

populasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk og fransk ‘befolkning’; av latin populus ‘folk’

Tyding og bruk

  1. gruppe individ av same art i eit område
    Døme
    • populasjonen av smågnagarar i høgfjellet
  2. utval av individ brukt som grunnlagsmateriale i statistisk gransking
Artikkelside
Side 1 av 12