Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

furie

substantiv hokjønn

Opphav

frå latin; samanheng med furioso

Tyding og bruk

  1. romersk hemngudinne;
    jamfør erinnye
  2. rasande, skjellande kvinne

megære

substantiv hokjønn

Opphav

etter namnet Megaira, ei av hemngudinnene i gresk mytologi

Tyding og bruk

rasande kvinne;

furore

substantiv hankjønn

Opphav

italiensk av, latin furor ‘raseri’; samanheng med furie

Tyding og bruk

stormande fagning;
stor lykke, suksess;
Døme
  • ho vekte, gjorde furore som songstjerne

furioso

adverb

Opphav

italiensk, frå latin ‘rasande’; samanheng med furie

Tyding og bruk

i musikk: vilt, lidenskapeleg

erinnye

substantiv hokjønn

Opphav

frå gresk

Tyding og bruk

i gresk mytologi: hemngudinne;
jamfør furie