Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

astronom

substantiv hankjønn

Uttale

astronoˊm

Opphav

jamfør -nom (

Tyding og bruk

person med astronomi som fag

stjerne

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt stjarna, i tyding 4 frå engelsk; samanheng med astronom og stella

Tyding og bruk

himmellekam som er synleg som ein lysande prikk
Døme
- ein klar himmel med millionar av stjerner;
- i vest blinka ei stor stjerne
- - fiksstjerne
  - kveldsstjerne
  - morgonstjerne
- etter trua på at den innbyrdes stillinga til stjernene når eit menneske blir fødd, avgjer lagnaden for det mennesket
  vere fødd under ei lykkeleg stjerne
flimmer (1), lysglimt
Døme
- få eit slag så ein ser stjerner
noko som liknar ei stjerne
Døme
- eit juletre med stjerne i toppen;
- eit ord merkt med stjerne
- - gullstjerne
  - sjøstjerne
  - skogstjerne
- merke på ein viss standard
  campingplassen har tre stjerner
- avteikn
  ein hest med stjerne i panna
vidkjend person
Døme
- ei ny stjerne i langrennssporet
- - filmstjerne
  - idrettsstjerne
  - popstjerne

Faste uttrykk

ha ei høg stjerne
vere vel omtykt, stå høgt i kurs (hos nokon)
stå skrive i stjernene
vere fastsett av lagnaden

stjernekikar, stjernekikkar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som studerer stjernehimmelen;