Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 1 oppslagsord

hertug

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hertogi, av lågtysk hertoch; av hær opphavleg ‘hærførar’

Tyding og bruk

(tittel for) adelsmann med høgaste rang
Døme
- hertugen av Edinburgh
om eldre forhold: hærførar, stammehovding;
høg vasall (1)