Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
159 treff

Nynorskordboka 159 oppslagsord

skap 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt skap

Tyding og bruk

ytre avgrensing av ein ting i rommet;
form, figur
Døme
  • båtane var nokså like på skap;
  • vere på skap som ein snøplog
Artikkelside

skap 2, skåp

substantiv inkjekjønn

Opphav

av lågtysk schap

Tyding og bruk

  1. lite (lagrings)rom, møbel eller liknande (med hyller og dører)
    Døme
    • det var rikeleg med skap på soveromma;
    • gøyme ting i skuffer og skap
  2. brukt som førsteledd i samansetningar om det å skjule noko;
    i ord som skapdrikkar og skaphomse

Faste uttrykk

  • fortelje/seie/vite kvar skapet skal stå
    vere den som tek avgjerder
    • konkurrentane fortel kvar skapet skal stå;
    • sjefen har sagt kvar skapet skal stå;
    • ho veit kvar skapet skal stå
  • kome ut av skapet
    stå ope fram med noko som ein før har løynt
Artikkelside

skape

skapa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt skapa

Tyding og bruk

  1. gje eit visst skap (1;
    Døme
    • vere vent skapt
  2. la bli til
    Døme
    • i opphavet skapte Gud himmelen og jorda;
    • det er ikkje meining skapt i slikt
  3. brukt som adjektiv: som har vorte til, som finst;
    tenkjeleg
    Døme
    • kvar skapte dag;
    • det var ikkje att eit skapande grann
  4. få i stand;
    lage
    Døme
    • skape noko nytt;
    • ho skapte blest om saka;
    • dei skaper seg ei framtid i landet
    • brukt som adjektiv:
      • skapande verksemd;
      • ha skapande evner;
      • ein skapande kunstnar
  5. vere årsak til
    Døme
    • skape forventningar;
    • meldinga skapte uro og forvirring

Faste uttrykk

  • ikkje det skapte grann
    ingenting
  • skape om
    forme om, lage om;
    endre
  • skape seg
    • gjere seg annleis enn ein verkeleg er;
      te seg unaturleg;
      gjere seg til
      • ikkje skap deg!
    • gjere seg vrien;
      slå seg vrang
      • småungar som skaper seg
  • skape seg til
    gjere seg annleis enn ein verkeleg er;
    gjere seg til;
    skape seg (1)
    • barn som enno ikkje har lært å skape seg til
  • skape seg vrang
    gjere seg stri og vrang (5)
  • vere som skapt for/til
    høve framifrå til
    • dei var som skapte for kvarandre;
    • stemma hennar er som skapt til å syngje jazz
Artikkelside

umontert

adjektiv

Opphav

jamfør montere

Tyding og bruk

som ikkje er (ferdig) sett saman
Døme
  • kjøpe eit umontert skap
Artikkelside

skruv 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt skrúfr (hår)topp’

Tyding og bruk

  1. øvste del av noko, til dømes på skap
  3. om eldre forhold: pynt på kvinnelue
Artikkelside

tjodskap

substantiv inkjekjønn eller hankjønn

Opphav

jamfør -skap (1

Tyding og bruk

i eldre mål: alt det som tener til å særmerkje eit folk;
Artikkelside

seksjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av secare ‘skjere’

Tyding og bruk

  1. del av ei større eining;
    avdeling, avsnitt (1)
    Døme
    • ein organisasjon med fleire seksjonar;
    • seksjon for internasjonalisering;
    • denne seksjonen inneheld krimbøker;
    • huset er delt inn i fire seksjonar
  2. stor reol sett saman av hyller, skap og skuffer
    Døme
    • ein seksjon i furu
Artikkelside

sedskap

substantiv inkjekjønn eller hankjønn

Opphav

av sed og -skap (1

Tyding og bruk

  1. sett av normer og verdiar særleg knytta til seksualmoral;
    Døme
    • dei kristne tankane om sedskap og ekteskap
  2. samnemning for seksualbrotsverk
Artikkelside

åbryskap

substantiv hankjønn

Opphav

sjå -skap (1

Tyding og bruk

det å vere åbruig;
Artikkelside

ærend

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt erendi, ørendi

Tyding og bruk

  1. gjeremål, ombod, oppdrag (som ein blir send av andre eller sjølv går for å greie med)
    Døme
    • kva ærend hadde han?
    • gjere, utføre eit ærend;
    • eg går ikkje utan eg har ærend
  2. bod(skap), melding
    Døme
    • ha (eit) ærend til – ha eit bod til; sikte til;
    • han hadde eit ærend til meg i same stykket
  3. tur for å utføre eit gjeremål, oppdrag og liknande
    Døme
    • gå, springe ærend for nokon;
    • vere eit ærend i byen;
    • gå (i) eins ærend – gå berre med eitt einskilt føremål;
    • gå nokons ærend – òg overf: arbeide, verke for nokon (i løynd);
    • gjere seg ærend til byen – finne på noko så ein kan kome til byen
Artikkelside
Side 1 av 16